AYLA'YI ANLAMAK !!!

MUTLULUK OYUNU..,DOSTLARIMA YAZDIM..,


Bu facebooka geleli sanırım 5. yılına girdi..,o zamanlar daha toy gözü açılmamış sığırcık yavrusu gibi...,bişeydim işte..

Eski yazdıklarıma bakıyorum da..,hayli yol katetmişiz..,eski paylaşımlarımı gördükçe.., gülüp geçiyorum..

Ama içimde sızlamıyor değil.., ne çok hatalarım olmuş.., ne çok yanılgılarım da..,ne çok kızmışım, öfkelenmişim,sevinmişim.., ağlamışım, gülmüşüm..

Arkadaş sayım 100 kadardı.. 100 benim için kıstas dı.. iyi sayılırdı.. ve asla çok insan olsun istemezdim sayfamda..,

Nedeni de onların sayfalarına vaktim olmayıp ya gidemezsem ya bana yapılan beğenilere geri dönemezsem..diye vicdanım hayli sızlardı.. 

Kıramadığım insanlar davetiye gönderince .., hiç sayfama uğramayanları çıkartır.., onları ancak alırdım.., silmek silinmek.. umrumda değildi.., sahi bilmiyorum tam olarak.., ne zaman öğrendim ben bu insanlardan..,''gitmemeyi''


Zamanla her gönle girmenin cins ayırmaksızın çok kolay olmadığını da öğrendim..buradaki dostlarıma öncelikle sanal olarak bakmamamı gerektiğini öğrendiğimde..

Bunu başardığımı anladım..,ben reel hayatımda iki kelimeyi yan yana getirip seri konuşan bir insanda değildim.. kavgadan hem çok korkar hemde girmezdim hiç içine..

Sitemden, sövgüden küfürden de çok korkardım..Edebiyatın e'sinden de anlamazdım..,vicdanı vijdan yazar..,nokta, virgüllü de bilmezdim. hatta çoğu teknik konulardan hiç anlamazdım..

Bir gün bir siteden davet geldi yazmama.. o gece sabaha kadar uyuyamadım.. öz güvenim hiç yoktu.. acaba bir yazı nasıl yazılırdı..,?

Aymadan, baymadan,bilmeden, dillendirmeden..!

Zamanla bunları öğrendim hep.., kendi kendime sınama-deneme yoluyla..,hayat da böylemiydi acaba..

Ben başarısız bir sınav vermiştim reel hayatımda.., bu başarısızlık her atılımında ket vuruyordu bana..,aştık ! 

ÇOK ŞÜKÜR BUNLARI DA AŞTIK..! zamanlaaaaaaa

ve artık..!geldiğimiz aşama.. benimde oldukça şaşırdığım bir finalin son perdesini izler gibi duruyordu.,


ve ben maddiyattan önce dostlarımın çok daha önemli olduğunu öğrendim..,bunu yeri geldikçe yazdım yazılarımda..
Karun kadar zengin olsan, yiyeceğinin ancak midenin hacmi kadar olduğunu.., menkul ve gayrı menkullerin insanları mutlu etmediğini.., 

Ve burada sayıları şu anda 3 bin civarında olan arkadaşlarımın, sadece arkadaşım olmadıklarını.., çoğunun

kardeşim, dostum, anam, babam,bacım, ablam, abim, evladıma duyduğum sevgiler kadar onlarada sahici 

olduğunu hissettikten sonra.., bir fenomen olma, olabilme amacı gütmeden..,!
....
Mevcut yaşanmışlıklarım la, özlem duyduklarımla , yarınlarımın somut planlarını yapmadan.. gönlümden esen rüzgarlarla dağıttım çoğunuzun sayfalarına..

Bazen daha fazlaydı her şey.., benim yakalayamayacağım kadar..,bir eşikten atladım..gün geldi hasta oldum..,

mutsuz oldum..öğünlerimi ve ilaçlarımı atladım..ama dostlarımı yaşamın yüzüne bakılmak istenmediği durumlarında bile hiç atlamadım..atlayamadım..

Anlamlar bende tükense de yaşama dair..,BURADAN BİR ÇOK DOSTUM OLDU..,sen de ki;-buralar sanal, banal..,
yalan.. ben hep dedim ki;- öyle de olsa oyalan durma gönlüm , oyalan..,!


Yaşadıklarımın dan ötürü ve benim gibi acı hayat dramalarının farklı türünde yaşayanlarada umut olayım..,ışık olayım..,hayatı hicvedeyim.., Tİ'ye alayım..

Onlara ağlarken gülebilmenin de olabileceğini göstereyim.. hem denek oldum hemde figüran.., sizleri 

oyalarken..,kendime de terapi yaptım.. yazdıklarımla.., ve ben çok ağlamak istediğimde reelimde belki bir omuz 

bulamadım yaslanmaya.., yaşlanmaya da..,o zaman durdum..,düşündüm.., gücenmeli yaralarımı eski 

merhemlerle kapatmak yerine.., sevgilerimi kutluyayım hem kendime.., hemde hak edenlere dedim.., ve ben 

sevmeyi seçtim...,sevgi bir çeşmeden su kar gibi akmıyordu..,

♥

çoğu zaman..,gidip video açtım..,şarkılar dinledim..,kitap okudum..,hıçkırıklarla ağladım.., ben ağlarken duvarlar 

da ağlıyordu.., gözüm tek bir noktaya denize bakıyordu.., deniz iyi geldi ruhuma.., acaba bir bu denizden biride

 gelirmiydi? saçımı okşayan şefkatle..,çok bunaldığımda.. ne varsa yanımda yöremde başlardım karşı duvara

 fırlatmaya.., yastıklar bu yüzden inceldi hep..kitaplarda semeresini aldı bu öfkeli anlarımdan.., bir tek 

menekşelerime dokunamadım..,

NAZIM'DAN BİR ŞİİR OKUMUŞTUMDA.., ''bizde bilirdik yar'a menekşe almasını ama çocuklar açmışlar.., yemişler menekşe parasını.., ''demişlerdide çiçeklerime dokunamadım..

Sezen'inde dediği gibi..!

''ama Zehiri dışarı akıtmadan yürek yıkanmıyordu''akıttım durdum bende..,

Ve zaman geldi acı ve tatlı anlarımın bir hazinem olduğunu öğrendim.. acının ve yalnızlığın insana kattığı değeri çok iyi bildiğimden.., artık kimseye küsmüyorummm..

Bana yapılan yanlışlıklara da artık bozulmuyorum..,aldırmıyorum...., bu aralar bazen ölçüsü kaçsa da 

yazılarımın..,beni tanıdığınızı bildiğimden,, hoş görünüze sığınıyorumm..,hayatın bana eksilerini öğrendiğim bir 

proğramla kamufle ediyorum...., 

Kraliçe olmak istiyorsam bunu yapıyorum.., yada kürküm olsun dediysem buda oluyor.., kendimi zayıflatıyorum,

allıyorum, pulluyorum.., belki buna gerek yok ama ben ruhumu bu şekilde iyileştiriyorum.., ve bunu kimsenin

yardımı olmadan yapıyorummm..,


siz dostlarımın beğenileri ruhumun yakıtı oluyor.., yazdıkça azıyor,azdıkçada daha çok yazıyorum.. gün geliyor bunları ben mi yazmışım diye şaşırdığımda oluyor..,

ve ben bir karar aldım.., artık insanları olduğu gibi hatalarıyla, sevaplarıyla, eksileriyle, artılarıyla olduğu gibi

 kabul ediyorum..,yanlışı olan olursa yanlışı red edip, insanı kazanmayı hedefliyorum yeniden.., ben bir 

öğretmenim, anneyim..,ben duyarlı bir vatandaşım..,paylaşımcıyım..,

benim vatanımada sorumluluklarım var..,ben korkmuyorum..korkunun ecele faydası olmadığınıda bilenlerdenim.. 
oturup uyuz eşşek gibi köşemde beklemiyorum.., anladığım ve dilimin döndüğü kadar.., aydınlık günlere katkımın

olabileceği ölcüde bir performans gösteriyorum elbet..,

VE EN ÖNEMLİSİ

''ben sizleri seviyorum.., ayırmadan..,ve ben sizlerden gitmemeyi, gidememeyi ilke yaptım kendime..,Sezenin bu

 şarkısını dinliyorum, HEP BU YÜZDEN.., hep kendi kendime..,

''
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem, gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir..,
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen aşk'larda şarkılar da, dostluklarda biraz eksiktir..,''
yücerabbim eksikliğini göstermesin dostlarımın.. 

İYİ Kİ VARSINIZ.. VE BENİM DOSTLARIMSINIZ HARBİDEN..!

Ayla Gürel