23 Mayıs 2012 Çarşamba

BANA ÖĞRETMEN DİYORLAR SAHİ ÖLEMİYİM?

 
bana öğretmen diyorlar anne
henüz her şeyi tam öğrenememişken..,
tadmamışken..,duygularım eksik..,
bir gönül kurmaya
gagam yokki benim..,
ağaçları oymaya..
ne çok beklentiler binmiş
omuzlarıma..,
gücüm yokki taşımaya.,
benden zoraki gülümseme istiyorlar
suratımı assam..,
beyin okuyorlar
onlar mı afacan..,
yoksa benmi amatör

çoğu kez şaşırıyorum
ne söyliyeceğimi..,
insanın içi ağlarken
hiç gülebilir mi?
gülüyoruz işte
sınıfın hatırına..,
neye güldüğümü
biri sorsa..,
onuda bilmiyorum

pembe tahta yok karşımda..,
lakin biri varki onun başında
hesap sorar gibi gözleri..,
mahcubum..hatta eziğimde
söyleyecek bişey bulamıyorum
çoğu zaman
ne zamanı ben kirlettim
nede bütün çocuklar.,
meleşme öğretmemi istiyorlar
bende onlara kuzularım diyorum
çokça..,
etrafımda hep kurtlar..,
yoruldum anne..,

ben bir sılayım
gurbet gözlerim var..,
ben bir kardelenim
açtıramadığım kadar
ben eli, ayağı buz kesen
çocukları ısıtmak için
turkcelle ihtiyacım var..,
başka reklam vermiyorlar..,
öğretmenliğimizide sattık..!
kişiliğimizin boy aynası
dağarcığımdaki yargılar..,

öğretmende kim oluyor
yarın
denmesinden hem korkuyorum..,
hemde utanıyorummm..,
ben simsar değilim..,
ama yenildim anne..
ağzımı büzene..
en çokda bu düzene..,
zamanın eli, dili beni boğar
güneş bu memlekete ne zaman doğar.,@yl

Hiç yorum yok: